 |
| Selliamman Temple, Oottathur |
A couple of months ago, we visited the Oottathur Suddha RatneswaraTemple (Aalayam Kanden article on the temple here). While we were there, the local youth told us about the Selliamman Temple nearby and the unique ritual of Mul Padukalam at the temple. Intrigued, we wanted to visit the temple immediately.
It was just around the corner from the Suddha Ratneswara Temple - A massive Banyan Tree in front of it welcoming us. We entered the temple and went straight to witness the magnificent Selliamman.
 |
| The huge Banyan Tree in front of the temple |
"A very powerful Goddess", said Ashok, one of the youth who were escorting us. "Even new born babies are placed in the Mul Padukalam and nothing happens to them, thanks to the grace of Selliamman" he continued.What is this Mul Padukalam and why is it conducted? I was bursting with curiosity.
" Finish your prayers and the Poojari will tell you all about it", he said. We went into the Artha Mandapa and stood before the Goddess.
Goosebumps rose in my hands as I looked at her. Her ten hands rose majestically holding various weapons. She had a demon pinned below her foot and sat on another. She wore the intestine of the third as a garland around her neck. Her look was one of satisfaction, having won over evil. I had seen a number of goddesses who had demons or asuras under their feet. But this was the first time, I was witnessing a Goddess who not only had a demon under her foot, but also sat on one (can you see the crown and feet of the second demon on either side of the green saree?) and wore the third's intestine as a garland. What was the mythology behind this?
We came out and the Poojari gave us prasadam. I requested him to narrate the story of Selliamman and the Mul Padukalam. While he was narrating the story, he became emotional a number of times. His voice shivered and I could barely understand what he was saying.
The story of the Mul Padukalam, as told by the Poojari:
Once there was a brahmin in Madurai who had seven daughters. When the daughters were very young, his wife passed away. Unable to bring up his daughters, the brahmin gave them in adoption to seven different kings. The Kings found the girls to be with divine powers and hence treated them with respect. They created small living areas for them where they could stay undisturbed. These subsequently became temples, and are known as Madhukarai Selliamman in Madurai, Vekkaliamman in Trichy, one more Selliamman in Madurai, Neikulam Madhakulathamman, Oottathur Selliamman, Siruvachur Madurakaliamman,and Arunakarai Amman.
The Selliamman that is now in Oottathur was in Madhakulam originally and that Amman was here in Oottathur. There were four bad men in the village who were captivated by the beauty of the girl and wanted to have her. They started following and harassing the girl, asking her to agree to their desire.
Fed up with the harassment, the younger Selliamman who was in Oottathur went to her elder sister in Madhakulam and sought her help. She offered her the first pooja and first sacrifice (Mudhal Poosai, Mudhal Kaavu) if she helped her tide over this problem. Agreeing to this, the elder Selli offered to switch places with her younger sister.
So the younger Selli stayed back in Madhakulam, while the elder sister took her place in Oottathur. Not knowing this, that night, the four men came to the residence of Selliamman, and knocked on the door. "Open up Selli, we have lost patience" shouted the drunk men and started banging on the door. There was no response from inside. Angered, the men asked one of them to watch outside, while the other three broke the door and entered.
In a flash, Selliamman assumed her divine form, with ten hands, armed with weapons, she tore open the stomach of one of them, and wore his intestine as a garland. The other two soon fell and she sat on one, while pinning down the body of the other under her foot.
Having accomplished her mission, Selli wanted to set out to reach Madhakulam where her sister waited to give her first sacrifice and first pooja. But the fourth fellow, was still waiting outside. Disguising himself as a brahmin youth, he shaved his head and wore a dhoti and sacred thread so that she would not be able to recognise him.
The Padukalam festival happens on the last day of the fourteen day celebrations which start on the first tuesday in the tamil month of Panguni where people from different communities of the village take turns to guard the temple to ensure the fourth man waiting outside, does not enter the temple. The Poojari said that they even climb on a ladder and on the tree outside to see if he was coming.
On the last day, the Goddess sets out to visit her sister. In order to prevent the man waiting outside to come in, thorns (Mul) are spread over 250 to 300 feet around the temple and people lie down on these thorns forming a human protection as the Goddess goes thrice around the temple. Even new born babies and senior citizens vow to do this ritual and complete it with utmost faith and devotion."Nothing happens to those who lie on the thorns, including infants" says the Poojari.
This Mul Padukalam festival and the Car Festival that happens three days later attract huge crowds from many parts of the country as this is very unique to this temple.
 |
| The Poojari narrating the story of Selliamman |
Amazing story and amazing ritual, indeed! What was even more astonishing was the personal experience that my sister-in-law underwent. Hearing the story and the devotion with which the Goddess is being worshipped, she prayed to her to sort out a long pending issue regarding an encroachment of land belonging to her. Just as we got into the car to drive away, she got a call from a relative regarding this issue and a possible solution. Within a week's time, the issue that had been pending for many years got sorted out amicably and she hopes to be able to take possession very soon.
If you happen to be in the vicinity of this temple, do make it a point to visit.
Oottathur is about 35 kms from Trichy and 5 kms from Padalur. The temple is close to the Suddha Ratneswara Temple, Oottathur.
Temple Timings:
The temple is open from 9 am to 6 pm on Mondays, Wednesdays, Thursdays and Weekends.
On Tuesdays and Fridays it is open from 9 am in the morning till 8 pm at night.
Contact Details:
Mr. Moorthy Poojari - 97880 61622
Mr. Karthikeyan - from the Vazhipaatu Mandram - 88838 52198
 |
| With the members of the Vazhipattu Manram of Oottathur |
என் வாழ்க்கையில் நான் பெற்ற மிகப் பெரிய பேறு ஒன்று உண்டென்றால், அது ஸ்ரீமதுரகாளியி ன் திருவருள்தான். என்னுடைய நண்பர் ஒருவரைச் சந்தித்தேன்அவர் தன் வாழ்க்கையில் ஏதோ ஒரு தேடல் இருந்தது. தேடிக் கொண்டிருக்கிற பொருள் ஏதோ ஒரு பெரிய பொருள் என்பது மட்டும் புரிந்தாலும், எதை அவர் தேடிக்கொண்டிருக்கிறார் என்பது எனக்குப் புரியவில்லை. அப்படிப்பட்ட கால கட்டத்தில் ஒருநாள் எதேச்சையாக கடைத் தெருவில்சந்தித்தேன். எனக்கு ஆச்சரியம்.
ReplyDeleteமிகுந்த ஆன்மிக நாட்டம் கொண்டவரான அவர் நான் சற்றும் எதிர்பாராதவகையில், சிறுவாச்சுர் போய் அம்பாளை தரிசனம் பண்ணிட்டு வரலாம்னு இருக்கேன். நீங்களும் வரீங்களா?" என்று கேட்டார். நானும் உடனே ஓ! வரேனே!" என்று சொன்னேன்.
வீட்டுக்குப் போய் விஷயத்தைச் சோன்னபோது, என் மனைவிக்கு ஆச்சரியம். என்ன திடீர்னு என்று கேட்டாள். நண்பர் கூப்பிட்டார். எனக்கும் போகணும்னு தோணிச்சு!" என்று பதில் சொல்லிவிட்டு நண்பரோடு அம்பா ளை தரிசிக்க சிறுவாச்சுர் பஸ் பிடித்தேன்.
அப்போது செல்லும் வழியில் என்னைப் போலவே ஏராளமான பக்தர்கள் சென்று கொண்டிருப்பதைப் பார்த்தேன். சிலர் உரக்க.ஜெய ஜெய ஸ்ரீமதுரகாளி என்று முழங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். சிலர் மனத்துக்குள்ளேயே ஜபித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். இதெல்லாம் எனக்குப் புதுசு இல்லை வியப்புடன் சென்று கொண்டிருந்தேன். இடத்தை நெருங்கிய போது பக்தர்களின் கோஷம் ஓங்கி ஒலித்துக் கொண்டிருந்தது. நான் மெய்மறந்து அந்த வரிசையில் கரைந்தேன்.அம்பாளை தரிசிக்கும்போது ‘பேசலாமா? கூடாதா? பேசலாமென்றால் என்ன பேசுவது? ஏதாவது கேள்விகள் கேட்லாமா?’ எனக்குள்ளே விடை தெரியாத பல கேள்விகள்.
கியூ என்னை முன்னே அழைத்துக்கொண்டு போனது. சுமார் எட்டு மணிக்கு கியூவில் சேர்ந்த நான் அம்பா ளைஅருகில் கண்டபோது மணி பதினொன்று அம்பா ளை நமஸ்கரித்து என் அறியாமையையும் வெளிப்படுத்தினேன். ஏன் இப்படிச் சொல்கிறேன் என்றால்அண்மையில் தரிசித்ததால்எனக்கு மெய்சிலிர்த்தது. பித்துப் பிடித்த நிலையில் நான் இருந்தேன். என்னையும் அறியாமல் என் கண்களில் இருந்து ஆனந்தக் கண்ணீர் பெருகியது. அந்த அழுகை கூட ஒரு வகை தொழுகைதானே. முந்தைய பிறவியில் இழந்த ஒரு பொருளை நான் இப்போது கண்டெடுத்தேனோ என்று நினைக்கத் தோன்றியது. தேடிக் கொண்டிருந்த பொருள், என் மடியில் வந்து விழுந்தது போன்ற மகிழ்ச்சி. ஏன் இப்படிச் சொல்கிறேன் என்றால் அருகில் தரிசித்த கணத்தில் எனக்கு மெய்சிலிர்த்தது. என்னை பூசாரிகள் ஆசீர்வதித்தார்கள். தொடர்ந்து பக்தர்களுக்குப் பிரசாதம் கொடுக்கத் தொடங்கினார். சற்றே தள்ளி நின்று கொண்டிருந்தேன். நம்மை அவர் கவனிக்கவில்லையே என மனத்துக்குள்ளே ஏக்கம். அதே நேரம், தரிசனத்துக்கு வருகிற பக்தர்கள் எல்லோரும் பழம், பூ, என்று வாங்கிக் கொண்டு வந்ததை அவர் முன் சமர்ப்பிக்கிறார்கள்.
மௌனமாக மீண்டும் பக்தர்களுக்குப் பிரசாதம் வழங்கத் தொடங்கினார். மீண்டும் என்னை நோக்கி சாமி வரணும். எதிர்பார்த்துக்
கா த்திருந்தேன். லேசாகச் சிரித்துவிட்டு . சில நிமிடங்களுக்குப் பிறகு, மீண்டும் என்னை நோக்கி பார்த்து, அம்பாளின் உத்தரவு வந்தது, பிரசாதம் வழங்கத் தொடங்கினார் ஒரு கணமும் தாமதிக்காமல் கும்பிட்டு வணங்கி விட்டு அவரிடமிருந்து பிரசாதம் பெரும் போது புதையல் கிடைத்த சந்தோஷம் எனக்கு.
வீட்டுக்கு வந்ததும் வந்தபோது என் சந்தோஷம் இரட்டிப்பானது. குளித்துத் தயாராகி, பூஜை அறையில் அமர்ந்து அம்பாளை தியானித்தேன். அம்மனை மனத்திலே இருத்திக்கொண்டு அம்பாளை வணங்கி விட்டு, நுழைவாயிலையே பார்த்தபடி உட்கார்ந்துகொண்டிருந்தேன். இப்படி ஒரு அரிய வாய்ப்பினை அருளி இருக்கிறாளே என்ற மகிழ்ச்சி; அடுத்த சில நிமிடங்களில் என்னுடைய நண்பர் அந்த இடத்தில் பிரவேசித்தார். பல ரசிக்கத்தக்க விஷயங்கள் இடம்பெற்றன. அந்தக் கணத்தில் ஓர் அற்புதம் நிகழ்ந்தது. ஜெய ஜெய ஸ்ரீமதுரகாளி கோஷம் முழங்கியது
அங்கே திரண்டிருந்த ஆன்மிக அன்பர்கள் மத்தியில் ஒரு பரபரப்புத் தொற்றிக் கொண்டது.அடுத்த சில நிமிடங்களில் எனக்குள்ளே ஒரு இனம் புரியாத உணர்வு. ஆனந்தத்தில் என் கண்கள் நீர் பெருக்கிட்டன.